Istnieje wiele teorii zarządzania, które w wyniku działania czynników zewnętrznych jak i wewnętrznych oraz upływu czasu ulegają zmianom. Przekonania o potrzebach człowieka, który dąży do działań zapewniających ich zaspokojenie oraz o skutecznym i nieskutecznym postępowaniu kierowników ewoluowały lub ulegały modyfikacji. Każdy z nas zetknął się ze stwierdzeniem, że w dobrych czasach pracownicy są inwestycją, a w złych kosztem.

Obecnie, w osiągnięciu sukcesu przez firmy wymaga ciągłej modyfikacji strategii działania, a jednym z ważniejszych czynników zapewniającym istnienie na rynku jest kapitał ludzki.  Menedżerowie są odpowiedzialni za swoich pracowników, którzy pracują na rzecz firmy, jak również za efektywność i skuteczność podejmowanych działań, które w ogromnym stopniu są zależne od pracy i zaangażowania ludzi.

Jakie działania wobec tego powinni podejmować, by zmobilizować pracowników i tym samym uzyskać skuteczną koordynację? Jakich środków użyć i co zapewni efektywne wykorzystanie zasobów ludzkich? Co robić w dobie kryzysu, pandemii i jak motywować, żeby osiągnąć sukces ?

W artykule podpowiemy jak osiągnąć  powyższe cele.     

Nowe wyzwania są nie mniej ważne niż premia, dlatego też działania człowieka oparte są na ciągłym dążeniu ku lepszemu tzn. dążeniu do rozwoju, postępu itd. Naukowcy odkryli i wysnuli tezę, że takie zachowania wynikają ze zdeterminowanej posiadanej przez jednostkę motywacji.

To właśnie motywacja sprawia, że ludzie „coś” robią, wkładając w to prawdziwy wysiłek i energię. W przypadku każdego człowieka czynnik wpływający na motywację jest inny i zależy od sytuacji, naszych oczekiwań, wykształcenia, wieku i otoczenia, itp. czyli konkretnego układu czynników wpływających na nas w danym momencie.

 

Terminy  „motywowanie”  i  „motywacja” pochodzą od łacińskiego słowa „movere” – poruszać się”. W Encyklopedii Organizacji i Zarządzania motywacja jest określona jako proces regulujący zachowanie człowieka tak, by można było osiągnąć określony wynik uznany za użyteczny.

  1. Penc pisze, że „motywację można pobudzić na wiele sposobów: zagrażając temu, co człowiek już osiągnął tj. poprzez stosowanie ujemnych bodźców motywacyjnych, lub tworząc  warunki umożliwiające pełniejsze urzeczywistnienie celów pracownika tj. przez stosowanie dodatnich bodźców motywacyjnych. W pierwszym przypadku uruchamia się motywację negatywną (ujemną), w drugim pozytywną (dodatnią)”.  Poniżej przedstawiamy znaczenie obydwu pojęć.

Motywacja negatywna opiera się na lęku poprzez stwarzanie poczucia zagrożenia, np. obawa przed zwolnieniem, groźbą „obcięcia” części zarobków, przesunięcia na inne lub niższe stanowisko, zagrożenie naganą. Jest dość często stosowana, ponieważ menedżerom wydaje się tańsza.

Dziś, w dobie pandemii, niektórzy kierownicy wiedząc, że mogą z łatwością zarządzać poprzez strach, nadużywają swojej przewagi. Tym samym nie  oferują pracownikom nowych dóbr, a jedynie grożą utratą już danych. Bodźce negatywne i obawa przed zwolnieniem skutecznie skłania ludzi do zwiększonego wysiłku, zwiększa dyscyplinę i czasami zwiększa wydajność pracy, w dłuższym terminie ich stosowanie nie sprawdza się i nie są dla organizacji korzystne.

Pod ich wpływem wysiłek ludzki jest ukierunkowany  nie na pracę, tylko w kierunku, co robić żeby nikomu się nie narazić. Ponadto, bodźce negatywne nie pobudzą inicjatywy pracowników i jakości pracy, a już na pewno nie są w stanie zharmonizować celów organizacji z celami indywidualnymi. Co więcej, napięcie emocjonalne wiąże się z bodźcami lękowymi i powodują spadek sprawności działania, zwłaszcza w sferze intelektualnej. Kierowanie poprzez motywację negatywną powoduje pewne spustoszenie w osobowości pracownika.

Można do niej zaliczyć:

  • poczucie obniżenia własnej wartości, czyli utrata wiary we własne siły,
  • brak zaangażowania w sprawy firmy i tym samym przyjmowanie podstawy defensywnej, co przejawia się brakiem odwagi i wytrwałości w realizacji ważnych zadań. Taka sytuacja obniża wydajność i inicjatywę, co może przełożyć się na wyniki finansowe firmy,
  • spadek ambicji, wynikający z buntu wewnętrznego, lub nadmiernego lojalizmu, co przekłada się na brak akceptacji swojego położenia, lub starania przypodobania się swojemu przełożonemu.

Motywacja pozytywna polega na umożliwieniu pracownikowi realizacji jego celów w miarę spełniania oczekiwań pracodawcy, np. przeszeregowanie i awans na wyższe stanowisko, większej samodzielności, włączenia do prac nad ważnymi zmianami dla firmy oraz opracowaniu systemu niematerialnych nagród.

Ludzie pracują bardziej wydajnie i efektywnie nie dlatego, że osiągnęli już to, co chcieli, lecz dlatego, żeby osiągnąć to, czego pragną.Żeby dobrze zmotywować pracownika, istnieje potrzeba oddziaływania na niego z różnych stron, czyli umiejętnie stosować całe zespoły bodźców wyzwalających motywację.

Ludzi motywować można poprzez zarządzanie takimi bodźcami, jak: płaca, awans, pochwała, swoboda działania związana z kompetencjami, możliwość wykorzystania i rozwoju umiejętności, interesująca i stawiająca nowe wyzwania praca.

Pamiętajmy, że motywacja pozytywna aktywizuje pracownika do efektywnej pracy co pozwala przynieść wymierne korzyści dla firmy. Pozwala pełniej wykorzystać możliwości z uwagi na większe zaangażowanie w przydzielone zadania. Kierownicy powinni dążyć, aby w ich codziennej praktyce przeważała motywacja pozytywna, ze względu, że wytwarza ona w pracowniku chęć i entuzjazm do pracy, maksymalnie mobilizuje siły, uzdolnienia i energię. Ludzie mają już w swojej naturze dążenia do czynu, działania, osiągania sukcesu i wytwarzania rzeczy nowych.

Kierownictwo, które umożliwia i stwarza warunki dla rozwoju motywacji pozytywnej, ma większą szansę uzyskania lepszych rezultatów pracy i skłania do aktywności umysłowej. Predysponuje pracownika do wykonywania prac wymagających myślenia abstrakcyjnego, koncepcyjnego i bardziej samodzielnego. Ponadto, stwierdzono, że wzrost motywacji, zaangażowania i zadowolenia z pracy u większości pracowników występuje wówczas, gdy tą prace lubi i nie traktuje jak „zło konieczne”. Kierownik, który posiada taką wiedzę może wzmocnić automatycznie efektywność pracowników poprzez powierzenie im większego zakresu odpowiedzialności za wykonywanie zadań i podejmowanie decyzji. Takie działanie zaspokoi potrzeby osobiste (poza finansowe) pracownika i pozwoli osiągnąć większą satysfakcję z wykonywanej pracy.

Jednak każdy z menedżerów musi również pamiętać, że motywacja pracowników nie wynika tylko z czynników finansowych i powiązanych z nimi nagród, ale także jest wynikiem potrzeb poza finansowych i o tych potrzebach napiszemy w kolejnym artykule.

Red. Karolina Motylewska

Źródło:

Encyklopedia Organizacji i Zarządzania, Wyd. PWE,

J.Penc, Motywowanie w zarządzaniu

 

 

Share.
Exit mobile version